İki Gözüm Ahmet - Sürgün

Ahmet ist das jüngste Kind einer Arbeiterfamilie in Malatya. Als er 7-8 Jahre alt war, begann er auf Betreiben seines älteren Bruders sein musikalisches Leben mit einer kleinen, von seinem Vater gekauften Saz. Zunächst gibt er Konzerte für Geflügel, dann für die Arbeiterfamilien.

Als die Familie nach Koca Mustafa Paşa in Istanbul umzieht, beginnt er zu arbeiten, um seine arme Familie zu unterstützen. Anfangs arbeitet er als Verkäufer, dann in Textilwerkstätten. Eine Zeit lang arbeitet Ahmet auch als Taxifahrer, doch sein Leben ändert sich völlig, als er Suphi kennenlernt.

Ahmet, der beginnt, in Vereine und Volksversammlungen zu gehen, weil er die jungen Leute, die er in der Nachbarschaft in Schlaghosen sieht, und seinen Freund Suphi beneidet, findet sich in der revolutionären Bewegung wieder.

Während er auf der Straße für die Befreiung des Volkes kämpft, betreibt Ahmet auch sein Musik. Aus Geldmangel konnte er jedoch kein Album veröffentlichen.

Der Wendepunkt im musikalischen Leben von Ahmet, der die Liebe zu einem schönen Mädchen, das er in der Nachbarschaft kennengelernt hatte, viele Jahre lang nicht vergessen konnte, war das erste Album, das er mit der Unterstützung seiner Freunde aufnahm. Aber auch dieses Album wurde verboten.

Ahmet, der in den müden Jahren, die er in seinem Land lebte, viele erfolgreiche Musikalben veröffentlichte, hatte zu jeder Zeit Schwierigkeiten mit der Verwaltung. Ständig wurden Klagen gegen ihn eingereicht, aber er wurde in allen Fällen freigesprochen.

Ahmet, der in den müden Jahren, die er in seinem Land lebte, viele erfolgreiche Musikalben veröffentlichte, hatte zu jeder Zeit Schwierigkeiten mit der Verwaltung. Ständig wurden Klagen gegen ihn eingereicht, aber er wurde in allen Fällen freigesprochen. Neben seiner revolutionären Haltung stellte sich Ahmet bei Protesten gegen Menschenrechte, Gleichberechtigung und Turban auf die Seite der Benachteiligten. Dieser Kampf und diese Haltung setzten sich bis zur Nacht der Magazin-Journalistenpreise im Jahr 1998 fort. Ahmet, der an diesem Abend mit dem Preis für den besten Künstler ausgezeichnet wurde, hielt eine Rede, wie es von ihm bei der Preisverleihung erwartet wurde, und widmete seinen Preis den Samstagsmüttern und den Benachteiligten. Damit nicht genug, gibt er bekannt, dass er ein kurdisches Lied schreiben und ein Musikvideo auf Kurdisch filmen wird.

Der Abend der Preisverleihung verwandelte sich plötzlich in einen Abend der Lynchjustiz für Ahmet Kaya. Während berühmte Künstler und Gäste im Saal ihn beschuldigen, ein Separatist zu sein, verändert sich das Leben von Ahmet dramatisch. Der zum Terroristen und Verräter erklärte Ahmet wird nach dem Prozess für schuldig befunden und dank eines Anrufs, den er auf dem Weg ins Gefängnis erhielt, mit einer bedingten Haftentlassung entlassen. Absichtlich wird die Tür geöffnet, Ahmet wird ins Ausland geschickt.

Ahmet verlässt sein geliebtes Heimatland und singt das besagte Lied in Paris. Der Künstler, der eine Zeit lang in allen europäischen Ländern, vor allem in Frankreich, Konzerte gab, konnte es nicht mehr aushalten. Die Sehnsucht nach seinem Land, seiner Heimat und seiner Familie, die Erlebnisse in Paris und das Verlassen seiner Freunde, einer nach dem anderen, führen ihn Tag für Tag zu einer unbekannten Krankheit.  

Was erwartet Ahmet Kaya, den legendären Protestkünstler, der eine ganze Ära geprägt hat, in seinem Leben des Kampfes und des Exils?

İki Gözüm Ahmet - Sürgün

Ahmet is the youngest child of a factory worker family in Malatya. When he was 7 or 8 years old, at the insistence of his older brother, he started his musical life with a small instrument bought by his father. At first, he gives concerts for poultry, then for the families of workers.
 
When he moved to Koca Mustafa Paşa, Istanbul, he started to work to support his poor family. At first, he works as a clerk and later in textile workshops. Ahmet also works as a taxi driver for a while, but his life changes completely when he meets Suphi.
 
Envying the young people he saw in the neighbourhood wearing bell-bottom trousers and his friend Suphi, Ahmet started going to associations and People's Assemblies and found himself in the Revolutionary Movement.
 
Fighting for the liberation of the people with his struggles on the streets, Ahmet also practiced music. However, he could not release an album due to lack of money.
 
The turning point in the music life of Ahmet, who could not forget the love he had with a beautiful girl he met in the neighbourhood for many years, was the first album he made with the support of his friends. But this album is also banned.
 
Ahmet, who made many successful albums in the tired years he lived in his country, had problems with the administration of each period. Lawsuits were constantly filed against him, but he was acquitted of all of them. In addition to his revolutionary stance, Ahmet sided with the oppressed in human rights, equality and turban equations. This struggle and stance continued until the Magazine Journalists Award Night in 1998. Ahmet, who was awarded the best artist prize that night, made a speech that was expected of him at the time of the award and dedicated his prize to the Saturday mothers and the oppressed. Not content with this, he announces that he will make a Kurdish song and shoot a Kurdish music video.
 
The award night suddenly turns into a night of lynching for Ahmet Kaya. While famous artists and guests in the hall accuse him of being a separatist, Ahmet's life changes dramatically. Declared a terrorist and traitor, Ahmet is found guilty after the trials, and is released on parole after receiving a phone call while being taken to prison. The door is opened on purpose, Ahmet is sent abroad.
 
Leaving his beloved homeland, Ahmet sings that song in Paris. After giving concerts in France and all European countries for a while, the artist can no longer bear it. His longing for his country, homeland and family, his experiences in Paris and the abandonment of his friends one by one lead him to an unknown disease day by day.  
 
What awaits Ahmet Kaya, the legendary protest artist who left his mark on an era, in his life of struggle and exile?

İki Gözüm Ahmet - Sürgün

Ahmet est le plus jeune enfant d'une famille d'ouvriers d'usine à Malatya. À l'âge de 7-8 ans, sur l'insistance de son frère aîné, il a commencé sa vie musicale avec un petit saz acheté par son père. Au début, il donne des concerts pour les volailles, puis pour les familles d'ouvriers.
 
Après avoir déménagé à Koca Mustafa Paşa, à Istanbul, il commence à travailler pour soutenir sa famille pauvre. Il est d'abord vendeur dans un magasin, puis travaille dans des ateliers textiles. Ahmet travaille également comme chauffeur de taxi pour une période donnée, mais sa vie change radicalement lorsqu'il rencontre Suphi.
 
Ahmet, enviant son ami Suphi et les jeunes qui portaient des pantalons cloches dans le quartier, commence à fréquenter les associations et les assemblées populaires. En conséquence, il s'est retrouvé dans le mouvement révolutionnaire.
 
Ahmet, qui lutte pour la libération du peuple par ses efforts dans les rues, poursuit également ses activités musicales. Cependant, il n'a pas pu sortir d'album par manque d'argent.
 
 
Ahmet ne peut pas oublier l'amour qu'il a eu avec une belle fille rencontrée dans le quartier pendant de nombreuses années. Le tournant dans la vie musicale de lui est le premier album qu'il a réalisé avec le soutien de ses amis. Mais cet album est également interdit.
 
 
Ahmet, qui réalise de nombreux albums à succès au cours des fatigues qu'il a vécues dans son pays, a des problèmes avec l'administration de toutes les périodes. Des procès sont constamment intentés contre lui, mais il a été acquitté dans tous les cas. En plus de sa position révolutionnaire, Ahmet se range du côté des opprimés en ce qui concerne les droits de l'homme, l'égalité et le sujet du turban. Sa lutte et sa position se sont poursuivies jusqu'à la Soirée de Remise du Prix des Journalistes du Magazine en 1998. Ahmet, qui reçoit le prix du meilleur artiste ce soir-là, fait un discours que l'on attend de lui au moment de la remise du prix et dédie son prix aux mères du samedi et aux opprimés. Non content de cela, il annonce qu'il va faire une chanson Kurde et tourner un clip en Kurde.
 
La soirée de récompense se change soudain en une nuit de lynchage d'Ahmet Kaya. Alors que des artistes célèbres et des invités présents dans la salle l'accusent d'être un séparatiste, la vie d'Ahmet change radicalement. Déclaré terroriste et traître, Ahmet est reconnu coupable à l'issue du procès et bénéficie d'une décision de libération conditionnelle à la suite d'un appel téléphonique reçu alors qu'il est conduit en prison. La porte est délibérément ouverte pour Ahmet qui est envoyé à l'étranger.
 
Ahmet, qui quitte sa maison bien-aimée, chante à Paris la chanson qu'il appelle "cette chanson". L'artiste, qui a donné des concerts dans tous les pays d'Europe, et surtout en France pendant un certain temps, ne peut plus tolérer. Sa nostalgie pour son pays, sa patrie et sa famille, ses expériences à Paris, ses amis qui l'abandonnent les uns après les autres le conduisent jour après jour vers une maladie inconnue.  
Ce qui attend le légendaire artiste protestataire Ahmet Kaya, qui a marqué une époque, dans sa vie de lutte et d'exil.

İki Gözüm Ahmet - Sürgün

Ahmet is het jongste kind van een fabrieksarbeidersgezin in Malatya. Op 7-8-jarige leeftijd begint hij, op aandringen van zijn oudere broer, zijn muzikale leven met een kleine “saz”, een Turkse snaarinstrument dat zijn vader heeft gekocht. Eerst geeft hij concerten voor het pluimvee thuis en daarna voor de gezinnen van de arbeiders.
 
Nadat ze naar Koca Mustafa Paşa in Istanbul zijn verhuisd, begint hij te werken om zijn arme familie te helpen onderhouden. Eerst werkt hij als winkelbediende, daarna in textielateliers. Ahmet werkt ook een tijdje als taxichauffeur, maar zijn leven verandert compleet wanneer hij Suphi ontmoet.
 
Omdat Ahmet benijdend naar de jongeren in de buurt en zijn vriend Suphi opkijkt, die broeken met wijde pijpen dragen, besluit hij naar verenigingen en volksvergaderingen te gaan en belandt hij bij de Revolutionaire Beweging.
 
Ahmet, die met zijn strijd op straat, vecht voor de vrijheid van het volk, werkt ook verder aan zijn muziek. Door geldgebrek kan hij echter geen album uitbrengen.
 
 
 
Het keerpunt in het muziekleven van Ahmet, die de jarenlange liefde voor een mooi meisje dat hij in de buurt heeft ontmoet niet kan vergeten, is het eerste album dat hij met de steun van zijn vrienden heeft uitgebracht. Maar dit album wordt verboden.
 
 
 
Ahmet, die heel wat succesvolle albums heeft uitgebracht tijdens de vermoeiende jaren dat hij in zijn land heeft gewoond, heeft in elke periode problemen gehad met de overheid. Er werden voortdurend rechtszaken tegen hem aangespannen, maar hij werd van ze allemaal vrijgesproken. Naast zijn revolutionaire houding staat Ahmet aan de kant van de onderdrukten als het gaat om mensenrechten, gelijkheid en het hoofddoekenverbod. Deze strijd en houding heeft tot die beruchte avond voor de prijsuitreiking van de Tijdschriftjournalisten in 1998 geduurd. Ahmet, die die avond werd geëerd met de prijs voor beste artiest, houdt een toespraak dat op het moment van de prijsuitreiking van hem werd verwacht en draagt zijn prijs op aan de zaterdagmoeders en de onderdrukten. Daarmee is hij nog niet klaar, want hij kondigt aan dat hij een Koerdisch lied zal maken en een Koerdische videoclip zal filmen.
 
De awardavond wordt plotseling een lynchavond voor Ahmet Kaya. Terwijl beroemde artiesten en gasten in de zaal hem ervan beschuldigen een separatist te zijn, verandert Ahmet's leven dramatisch. Ahmet wordt een terrorist en verrader genoemd, wordt na de rechtszaken schuldig bevonden en voorwaardelijk vrijgelaten als gevolg van een telefoontje dat hij kreeg terwijl hij naar de gevangenis werd gebracht. De deur wordt opzettelijk geopend, Ahmet wordt naar het buitenland gestuurd.
 
Ahmet, die zijn geliefde thuisland heeft moeten verlaten, zingt het liedje waarover hij het had in Parijs. De zanger, die een tijdlang concerten heeft gegeven in alle Europese landen, vooral in Frankrijk, kan er niet meer tegen. Zijn verlangen naar zijn land, vaderland en familie, zijn ervaringen in Parijs, zijn vrienden die hem één voor één in de steek laten, leiden hem dag na dag naar een onbekende ziekte.  
 
Wat staat Ahmet Kaya, de legendarische protestartiest, die zijn stempel heeft gedrukt op een tijdperk, te wachten in zijn leven van strijd en ballingschap?

İki Gözüm Ahmet - Sürgün

 
Malatyada fabrik işcisi bir ailənin ən kiçik üzvüdür Ahmet. 7-8 yaşında olarkən böyük qardaşının təkidi ilə atasın aldığı kiçik bir sazla musiqi həyatı başlayır. Əvvəllər ev heyvanlarına, daha sonra işçi ailələrinə konsertlər verir.
İstanbul Koca Mustafa Paşa'ya köçən yoxsul ailəsinin dolanışığına dəstək olmaq üçün iş həyatına başlayır. Başda satıcılıq edən gənc, daha sonra tekstil atelyesində işləyir. Bir müddət taksi sürücülüyü də edən Ahmet'in həyatı Subhi ilə tanış olandan sonra tamam dəyişir.
Məhəllədə gördüyü İspanyol paça şalvar geyinən gənclərə və dostu Subhi'yə maraq salıb dərnəklərə, Xalq Məclislərinə getməyə başlayan Ahmet özünü Devrimci Hərəkatın ortasında tapır.
Küçələrdə xalqın qurtuluşu üçün mübarizə aparan Ahmet, bir tərəfdən də musiqi çalışmalarını davam etdirir. Ancaq pulsuzluq səbəbindən heç cür albom çıxara bilmir.
Məhəllədə tanış olduğu gözəl qız ilə yaşadığı
 
eşqi uzun illər unuda bilməyən Ahmet'in musiqi həyatındakı dönüm nöqtəsi dostları ilə bir yerdə çıxartdığı ilk albom olur. Amma bu albom da qadağan olunur.
Ölkəsində yaşadığı yorğun illərdə bir çox uğurlu alboma imza atan Ahmet hər dönəm rəhbərlik ilə problemlər yaşayır. Haqqında davamlı olaraq məhkəmə işləri açılır, ancaq hamısından təmiz çıxır. Ahmet devrimci duruşu ilə yanaşı insan hüquqları, bərabərlik, baş örtüsü mitinqlərində əzilənlərin yanında yer alır. Bu mübarizəsi və duruşu 1998ci ildə həyata keçirilən Magazin Gazetecileri Mükafat Gecəsi'nə qədər davam edir. O gecə ən yaxşı sənətçi mükafatına layiq görülən Ahmet mükafat meydanında tam da ondan gözlənildiyi kimi çıxır edir və mükafatını Şənbə analarına və əzilənlərə hədiyyə edir. Bununla da kifayətlənməyib Kürdcə mahnı yazacağını və Kürdcə klip çəkəcəyini elan edir. Mükafat gecəsi bir anda Ahmet Kaya'nın linç gecəsinə dönür. Salonda yer alan məşhur sənətçilər və qonaqlar onu bölücü olmaqla günahlandırarkən Ahmet'in həyatı
 
gözlənilməz bir şəkildə dəyişir. Terorist və vətən xaini elan edilə Ahmet verilən mühakimələrin sonunda təqsirkar hesab olunur. Cəza evinə aparılarkən gələn zəng nəticəsində şərti azadlıq qərarı ilə azad olunur. Qapı qəsdən aralıq buraxılır, Ahmet ölkə xaricinə göndərilir.
Çox sevdiyi vətənindən ayrılan Ahmet getdiyi ölkə olan Paris'də bəhs etdiyi mahnını oxuyur. Bir müddət Fransa başda olmaqla, bütün Avropa ölkələrində konsertlər verən sənətçi artıq dözə bilmir. Ölkə, vətən və ailə həsrəti, Paris'də yaşadıqları, dostlarının bir bir onu tərk etməsi onu hər keçən gün bilinməyən bir xəstəliyə aparır.
Bir dönəmə damğasını vuran əfsanəvi etiraz sənətçisi Ahmet Kaya'nı mübarizə və sürgündə keçən həyatında nələr gözləyir.